زَفْرَة
آلشآعر ../ أحمد المطوّع
.,/
زَفْرَة ,
ما ذبحني من الجروح .. إلا غيابه
................................و مافجعني من ( الغيآب ).. إلا بقايا :
دمعته .. ...................
...........زفْرة حنينه..
لهفته .. ........................
..............ضحكة عيونه ..
مابقى بي .. من جنونه
...............................من فنونه ..
من ألم صدرٍ تمنى حضنه .. و زايد طعونه !!
................................من حنين شقّق الصوت .. و كسرني
إلا جرحي ..!! ..............
................كنت احسب إني .. قدرت
كنت اظن إني .. سليت
..............................انكسر فيني طموح ..
وانولد بي .. ألف بيت !!
..............................يحكي فراقه .. و قلبي
كيف يحيا .. ماهقيت !
..............................غصّة فراقه بحلقي ..
باقية .. مُرّة .. أليمة
..............................آتجرّعها .. حنين
و آتوجّد .. لاحكيت
..............................و اشتكي حالي .. لـ حالي
مادريت إني .. لحالي !!
..........................دون ماشعر ..
بس بكيت .. و انزويت
..............................اختلف فيني .. ملامح !!
بعد ماكنت .. طامح
..............................انكسرتْ ..!
و بعض مافيني كتبته ..
..............................و اكثر الباقي .. طويت
..............................و اكثر الباقي .. طويت
..............................و اكثر الباقي .. طويت
مودتي ../
لكل من مرّ هنآ
|